بروجن در فاصله ۶۰ کیلومتری از شهرکرد و ۱۰۰ کیلومتری از اصفهان است.
نام(های) دیگر یونان کوچک
ایران شناسی
موقعيت استان چهارمحال و بختياري
موقعيت استان چهارمحال و بختياري
موقعيت جغرافيايي اين استان با ۱۶۵۳۳ كيلومتر مربع وسعت از جمله مناطق كوهستاني جنوب غربي ايران محسوب مي شود و بين ۳۱ درجه و ۴۰ دقيقه تا ۴۲ درجه و ۴ دقيقه عرض شمالي و ۴۹ درجه و ۳۲ دقيقه تا ۵۱ درجه و ۲۱ دقيقه طول شرقي قرار دارد. مركز استان (شهركرد) با ۲۱۵۰ متر ارتفاع بلندترين مرکز استانهاست كه در گذشته نه چندان دور شهر کرد، (دهكرد) خوانده ميشد. وجه تسمیه: بخشی از شعبه لر بزرگ متشکل از چهارمحال به نام های لار، کیار، منیرج و گندمان است. نام بختیاری در تاریخ گزیده حمداله مستوفی نیز امده است
رشته کوه کلار
رشته کوه کلار
در انتهای تالاب چغاخور، کوه نسبتاً بلندی در سمت جنوب غربي مشرف بر تالاب است که معمولاً در تمام طول سال برف روی آن ماندگار است كه بلندترین قله آن در جوار دهستان چغاخور و روستای سیبک قرار دارد که به کلار تنگ سیاه موسوم است و از سطح دريا ٣٨٣٠ متر(ارتفاع ۳۷۰۰ هم ذکر شده) ارتفاع دارد ولی زیبا ترین قله آن در سمت تالاب گندمان و نزدیک روستای نصیر آباد قرار دارد که به قله کلار معروف است و ۳۶۰۰ متر ارتفاع دارد و قله هدف ما در تعطیلات خرداد ۹۴ میباشد
چهچهه بزرگترین رویشگاه طبیعی پسته در جهان
چهچهه (کلات)، روستایی از توابع بخش زاوین شهرستان کلات، دهستان پساکوه در استان خراسان رضوی است.
مسیریابی::
خواجه ربیع- جاده یکطرفه کلات- عبور از رودخانه کشف رود- عبور از تقاطق آزادراه کنارگذر شمالی- سمت راست جاده فرعی آب گرم که عبور میکنیم- دوراهی(سمت چپ کلات سمت راست امیرآباد) – امیرآباد،تقی آباد- تقی آباد، روستای سرجنگل( اصلا تابلوی مشخصی ندارد)- صندوق شکن( ما که ندیدیمش)-جاده فرعی راست به صندوق شکن میرود- سد خاکی چهچهه- قبرستان چهچهه- روستای چهچهه- فرعی راست- پاسگاه مرزی چهچهه- منطقه حفاظت شده چهچهه
پارک ملی بمو
تاریخچه پارک ملی بمو
محدوده فعلی پارک ملی بمو در سال ۱۳۴۱ تحت عنوان منطقه شکار ممنوع با وسعتی حدود ۱۰۰۰۰۰ هکتار توسط کانون شکار ایجاد شد و در سال ۱۳۴۶ پس ازتشکیل سازمان شکاربانی و نظارت بر صید منطقه شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده وسپس به پارک وحش بمو تغییر نام داد و بالاخره در سال ۱۳۵۴ با ایجاد سازمان حفاظت محیط زیست، این منطقه که وسعت آن معادل ۴۸۶۷۸ هکتار بود به نام پارک ملی بمو تغییر نام داد
حافظ و آن ترک شیرازی( شاخه نباتش)
حافظیه یکی از جاذبه های مهم توریستی شیراز می باشد
حافظیه نام مجموعه آرامگاه شاعر برجسته ایرانی، حافظ شیرازی است که در شهر شیراز قرار دارد
آرامگاه حافظ در شمال شهر شیراز، پایین تر از دروازه قرآن ، در یکی از قبرستان های معروف شیراز به نام خاک مصلی قرار دارد
۶۵ سال پس از درگذشت حافظ، در سال ۸۵۶ هجری قمری (۱۴۵۲ میلادی)، شمس‌الدین محمد یغمایی وزیر میرزا ابوالقاسم بابر گورکانی (پسر میرزا بایسنغر نواده شاهرخ بن تیمور) حاکم فارس، برای اولین بار ساختما نی گنبدی شکل را بر فراز مقبره حافظ بنا کرد و در جلو این ساختمان، حوض بزرگی ساخت که از آب رکن‌آباد پر می‌شد.این بنا یک بار در اوایل قرن یازدهم هجری و در زمان حکومت شاه عباس صفوی، و دیگر بار ۳۵۰ سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد. در سال ۱۱۸۷ هجری قمری، کریم خان زند بر مقبره حافظ، بارگاهی به سبک بناهای خود،شامل تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن ساخت و بر مزارش سنگ مرمری نهاد که امروز نیز باقی است.
بعد از عمارتی که کریم خان زند بر مقبره حافظ ساخت در طول یکصد و شصت سال تعمیرات زیادی به وسیله اشخاص خیرخواه انجام گرفت تا آنکه در سال ۱۳۱۵ به کوشش شادروان علی اصغر حکمت بنای کنونی با بهره گیری از عناصر معماری روزگار کریم خان زند و یادمانهای حافظیه توسط آندره گدار فرانسوی طراحی و اجرا شد.
