زمان به سرعت برق و باد میگذرد و باید با طبیعت همراه شد… طبیعتی که شکوفه هایش را به میوه بدل می نماید و بعد غصه دار نداشته هایش می گردد… آنقدر اشک میریزد تا تهی تهی میشود…
می لرزد و برف را بر قامتش نظاره گر میگردد…
آهی میکشد و خورشید را به تماشا مینشیند… آنگاه به صدای قلبش گوش میدهد… قلبی که جوانه زدن را نوید می دهد..
زندگی همین جوانه زدن و خشک شدن ساقه هاست
اما ریشه در زمین داشتن است که ما را به آسمان خواهد برد.
سالی سرشار از سلامتی و بهروزی برایتان آرزو داریم..